नसजिउ देखिसकेँ नाङ्गिएकी तिमी ।
मञ्चमा अडिग नेपच्यमा बाङ्गिएकी तिमी ।
न ओत, न छाँया, न सुगन्ध छ कुनै
क्याक्टसझैँ क्या सारो झाङ्गिएकी तिमी।
सौन्दर्यको बजारमा बिज्ञापित हुन
मूल चोकमा तूलजस्तै टाङ्गिएकी तिमी।
तिम्रो पछ्यौरीको अब के नै मूल्य रह्यो ?
मान्छेपिच्छे सबैसँग उदाङ्गिएकी तिमी।
नक्कली ताप अब देखाइ के गर्छयौ ?
बुझिसक्यो ‘नादिर’ले शीताङ्गिएकी तिमी ।।
भोजराज शर्मा ‘नादिर’
धम्बोझि, १,नेपालगञ्ज
إرسال تعليق